W Będkowie upamiętniono wicemarszałka Senatu II RP Błażeja Stolarskiego

Wydarzenia upamiętniające zasłużonego działacza społecznego i gospodarczego, ministra rolnictwa oraz wicemarszałka Senatu II RP odbyły się w Będkowie w woj. łódzkim. W tej wsi przeszło sto lat temu Stolarski był zaangażowany w organizowanie instytucji rolniczych i spółdzielczych oraz sprawował urząd wójta.

Oficjalne uroczystości rozpoczęły się od przekazania przez ministra Ardanowskiego wnukowi Błażeja Stolarskiego przyznanego pośmiertnie przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Decyzję uzasadniono, wybitnymi zasługami na rzecz integracji oraz rozwoju środowisk wiejskich i spółdzielczości rolniczej oraz działalność państwową, samorządową, publiczną i społeczną.

Minister wsi i rozwoju rolnictwa w swoim przemówieniu zaznaczył, że uhonorowany został wybitny Polak, którego – jak mówił – droga życia, postępowanie i walka może być dla nas wzorem. Przypomniał, że pochodził on z biednej rodziny chłopskiej, ale kierował się najbardziej uczciwą definicją polityki, będącą mądrą troską o wspólne dobro.

"Był posłem, był przewodniczącym klubu parlamentarnego PSL +Wyzwolenie+, pełnił szereg ważnych funkcji, był senatorem ostatniej przedwojennej kadencji, został wicemarszałkiem Senatu, ale przecież zawsze pozostał człowiekiem skromny, uczciwym, pracowitym, który - jak mówił Piotr Skarga - pożytków swoich zapomniawszy, działał na rzecz ojczyzny, swoich sąsiadów, waszych przodków. (...) Służba ojczyźnie była dla niego imperatywem najistotniejszym" – podkreślił Ardanowski, który objął honorowym patronatem niedzielne uroczystości.

Dodał, że Stolarski zakładał pierwsze kółka rolnicze, przekonując chłopów, że trzeba działać i tworzyć razem. Jak mówił, działał na rzecz małej ojczyzny, rozumiejąc jednak, że jest ona fragmentem całej Polski. "Nasza mała ojczyzna jest wtedy ważna, jeżeli jest fragmentem sprawiedliwie zarządzanej, uczciwej wspólnoty narodowej. Taką wspaniałą politykę głosił Błażej Stolarski. (...) Miłość do ojczyzny, służba, poczucie sprawiedliwości, która musi zatriumfować w decyzjach, a nie siłą i gwałtem były u niego wyjątkowo silne" – przyznał szef resortu rolnictwa.

Ardanowski zwracał również uwagę, że zapomniany bohater bronił swojej ojczyzny służąc w armii i "nigdy nie miał wątpliwości, jak zachować się wobec ojczyny, chociaż przed wojną nie zawsze była (ona) matką sprawiedliwą".

"Dla mnie to wielki zaszczyt, że jako minister rządu, który sprawy polskiej wsi, pomocy dla niej, uczciwego i sprawiedliwego traktowania, również w polityce państwa, - o czym mówił całe życie Stolarski - mogę przypomnieć postać wielkiego wybitnego syna polskiej ziemi, syna polskich rodzin rolniczych, wielkiego Polaka. (…) Niech pamięć o Błażeju Stolarskim pozostanie na zawsze w świadomości nie tylko lokalnej, ale wszystkich Polaków" – podsumował minister.

Wicemarszałek Senatu Michał Seweryński wskazał, że Stolarski miał duże zasługi w odbudowie i organizacji suwerennego kraju. Podkreślił, że ta zapomniana, nietuzinkowa postać zasługuje na wejście do zbiorowej pamięci Polaków. "Był daleki od chęci robienia kariery politycznej, nie osiągnął żadnych korzyści materialnych z tytuły swoich funkcji. W przeciwieństwie do wielu innych chłopskich działaczy nie zerwał ze środowiskiem, z którego pochodził. Był dumny ze swojego chłopskiego pochodzenia i nawet, jako minister nosił chłopską sukmanę" – dodał.

Były szef MON Antoni Macierewicz podkreślił natomiast, że losy Stolarskiego najlepiej ukazują, "jaką niebywałą siłą jest lud chłopski, lud polskiej ziemi – ten, który po latach rozbiorów doprowadził do odzyskania przez Polskę niepodległości".

Przed urzędem gminy w Będkowie odsłonięto okolicznościową tablicę przygotowaną w 80. rocznicę śmierci Stolarskiego przez łódzki oddział IPN, który opracował również jego pierwszą biografię. Według historyków IPN Stolarski należy bowiem do tych działaczy chłopskich, których losy i dokonania popadły w zapomnienie, m.in. dlatego że nigdy nie zostały w pełni odtworzone.

Błażej Stolarski (1880-1939) był działaczem społecznym, gospodarczym i politycznym, jednym z przywódców ruchu ludowego. W latach 1919–1930 był posłem na Sejm, w 1938 roku został wicemarszałkiem Senatu II RP. Był także członkiem Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego, ministrem bez teki w rządzie Ignacego Daszyńskiego oraz pełnił urząd ministra rolnictwa w rządzie Jędrzeja Moraczewskiego. Został aresztowany przez Niemców 10 września 1939 r. i zamordowany 21 października 1939 r. Jego prochy spoczywają na cmentarzu parkowym w dzielnicy Marzahn w Berlinie.(PAP)

autor: Bartłomiej Pawlak

bap/ mark/